Oldukça masum bir fikri olan aileler, Bebeklerinin doğa ile buluşmasını ve alışık oldukları ev ortamından farklı bir yüzeyle temas etmesini sağlayarak, Farklı bir deneyim yaşamalarını istiyor. Ancak, gördüğünüz gibi, işler genellikle iyi gitmez.
Şimdi senin bebeklerin Hangi nedenlerle çimlere basmaktan kaçınırsınız?görelim.
Öncelikle bu tarz görsellere rastlamadıysanız şu görsele bir göz atabilirsiniz:
Aslında bebeklerin neden böyle bir tavır sergiledikleri konusunda farklı görüşler var.
Görüşlerden ilki; bebekler ahşap, fayans veya halı gibi daha yumuşak ve daha rahat yüzeylere alışkındır. çimden korktuklarını ve ön yargı geliştirdiklerini.
Bebekler büyüdükçe ve sınır sistemleri doğru orantıda gelişmeye devam ettikçe; görüşleri, duyumları ve sesleri ağırlaşır.Yani dikey ve biraz keskin bir yapıya sahip olan çim, hazırlıksız yakalanmalarına neden olabiliyor.
Aksine bu, bebeklerin çimden nefret ettiği veya uzun süre ondan uzak duracağı anlamına gelmez. Tahmin edilenin aksine, bu davranış onlar için yeni ve sıra dışı bir deneyim olarak tanımlanabilir.
Ayrıca bu tuhaflık çimin yüzey sıcaklığı ve dokusu ile de ilgili olabilir. Doğumları sırasında yatak, kanepe, halı gibi yüzeylerde olmaya alışmış bebekler için çimlerin sıcaklığı ve yüzeyi oldukça farklı hissedilir. Doğru orantılıdır Bu yüzeye ve sıcaklığa alışık olmayan bebek kaçınma refleksi gösterir.
Başka bir görüşe göre çim, bazı bebeklerin “duyusal aşırı yük” ile karşı karşıya kalmasına neden olabilir.
Tabi bu her bebek için geçerli değil ama bu alanda uzmanlaşmış bir nöropsikolog; bazı bebekler duyusal ifadelere farklı tepkiler verebilir.ve çimenle karşılaştığında bu sebeple bacaklarını kaldırabildiğini söylüyor.
Yine bebekler çoklu duyusal yükleme ile karşı karşıya kalırlar, farklı duyumları işlemede zorluk yaşayıp yaşamadıkları sorusunu da akla getirebilir. Duyusal bozukluk olmadıkça; Beynin duyulardan gelen bilgileri almakta ve bunlara yanıt vermekte zorlandığı bir durumdur.
Henüz çok küçük olan bebeklerin duyusal bir sorunla mücadele edip etmediğini tespit etmek ne yazık ki mümkün görünmüyor. Çünkü duyusal algı sistemi, Bebeklik boyunca kademeli olarak gelişmeye devam eder ve büyük ölçüde değişir.
Bebeklerde görülen “koruyucu davranış stratejisi” ile de kaçınma davranışından bahsetmek mümkündür.
Yapılan bir çalışmada bebeklerin bu kavram çerçevesinde bitkilere yaklaşma ve dokunma konusunda genel olarak isteksiz oldukları ortaya çıkmıştır. Biz farkında olmasak da sekiz aydan küçük bebekler aslında bitkilerin yol açabileceği tehlikelere karşı kendilerini koruma yaklaşımına sahiptir.
Uzmanların birçoğunun bebeklerin ilk yaşlarından itibaren yeni ve farklı dokuları deneyimlemeye daha açık olduğunu da belirtiyor.
kısaca çocuklar yaşlandıkça gözlem becerileri artar ve akranlarıyla daha fazla zaman geçirirler. yeni dokular keşfetme olasılığı da artar. Bu nedenle belirli bir süre belirli davranışlardan kaçınan bebekler birkaç ay veya birkaç yıl sonra tam tersi bir biçimde davranabilirler.
Durum çimlere tam olarak basmama eylemi için de geçerlidir. Bebeğiniz bu günlerde çimlerden oldukça uzakta duruyorsa ve çimlere basmaktan korkuyorsa ona biraz zaman tanıyabilir ve Ayağına basmadan elleriyle dokunmasına yardımcı olabilirsiniz.
Bu arada bir yandan kameranızı açık tutun, sosyal medyayı da bu sempatik bölümlerden mahrum bırakmamalısınız.
